یا امام زمان(عج)
ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست
هرسر موی مرا باتو هزاران کاراست
ماکجاییم و ملامتگر بی کار کجاست
ساقی و مطرب و می،جمله مهیاست ولی
عیش، بی یار مهیا نشود یار کجاست
همه هستی ام را که ذره ای از لطف بی نهایت اوست. خاک قدمت کردم، شاید بیایی و نفسی بر این خاک تیره ، پای عنایت گذاری. آنگاه است که چشمان همیشه منتظر نرگس، توتیایی خواهد یافت که جهانی را تواند روشنی بخشد و قافله هستی را راه نماید.
ای مهربان ترین! ببین که از اشک، سرشارم; ببین که مرغ دلم در آسمان آرزوها چگونه بال و پر می زند; ببین که دستان نیازمند، جز در آستان تو اجابت را نمی یابد. پس بیا و شبهای تنهایی دلم را که در هر گوشه آن هزار یلدا خفته است، ستاره باران کن.
ای جانان جان! از فیض نگاه توست که عشق در خانه قلبمان می تپد، و رود زندگی در رگهای عمر، جاری است.
ترنم عاشقانه ترین کلاممان، موسیقی آرام نام توست، که به تار هستی، زخمه شوق می زند و آهوی عاشقی را چابکتر از همیشه به هر سو می برد.
ای همیشه سبز! چشم به راه آمدنت، در جاده های سرد انتظار، ره می پیماییم. شاید آینه اشکمان نیم نگاهی از رخ مهتابی ات را حسرت به دل نماند.
ای سرخ ترین سپیده! مهر خونین چشمانمان در انتظار صبح صادق دیدار توست که هر بامداد سر بر می کند، تا شاید دراین بی نهایت اندوه، نشانی از تو بجوید، که بی تو راه گم کردگانیم در این حیرت. ای وارث لب تشنگان! تشنه دیدار توایم و سالهاست که جز سراب هزار رنگ دنیا، اجابتی به خودندیده ایم.
بیا که کام عطشناک زندگی در انتظار زلال حضور تو به تمنا نشسته است.
در رؤیایی ترین شبهای دل، نام تو آذین تنهاییهای بی پایان ماست. ای بهترین همیشه و ای همیشه بهترین! انجمادذهن خسته من، شعاعی از تو را می خواهد تا زمستان زندگی را از طراوت بهار تو لبریز کند.
ای تمام زیبایی! عشق تنها با تو معنا می شود و دلدادگی، کودک نوآموز دبستان کوی توست.
تو جانی و همه خوبیهای عالم، کالبد.
تو بهاری و همه فضیلتها، چون شاخه های تودرتو، تو را انتظار می کشند.
اگر هنوز آیین مهرورزی غبار خاموشی نگرفته است، چون مهر رخ تو برآیینه ها می تابد. اگر هنوز امیدی است، چون گرمای نفس تو چون نسیم بهاری، جان می بخشد و شکوفایی می آورد.
:: بازدید از این مطلب : 267
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
